تعارضات خانوادگی و تخریب دختران






زن و مرد با انتخاب همسر، سفر پرفراز و نشيبي را آغاز مي‌كنند كه شمار زيادي از اعضاي جامعه به ويژه ‌نسل‌هاي بعدي را در برخواهد گرفت. خانواده به مثابه نخستين پايگاه آموزش و پرورش، اساسي‌ترين عامل ‌شكل‌گيري شخصيت و هويت فرزندان مي‌باشد.
به همين لحاظ هر گونه نارسايي و يا ناهنجاري در ساختار خانواده ‌مي‌تواند در روند رشد و پرورش كودكان تأثير كاملا نامطلوبي داشته باشد.‌امروزه ثابت شده است به همان ميزاني كه فضاي خانواده مه‌آلود باشد ، بهداشت رواني فرزندان نيز به همان نسبت ‌در معرض خطر و آسيب قرار مي‌گيرد. در صورتي كه خانواده‌ها فلسفه وجودي خود را به بوته فراموشي بسپارند ‌و يا اصولا ندانند با چه هدفي تشكيل يافته‌اند، چهره مقدس خانواده خدشه‌دار گرديده و ستيزه‌جويي‌ها، مجادله‌ها، ‌طردها و قهرها، تأييدها و تكذيب‌هاي ناروا و نابخردانه بر فضاي خانه بال خواهد گشود و در اين ميان والدين كه ‌عهده‌دار مديريت، هدايت و اداره امور خانوادگي مي‌باشند به كلي نقش و نفوذ منطقي و ارشادي خود را از دست ‌خواهند داد.‌‌
در يك چنين خانواده‌هايي فرزندان احساس آرامش و ايمني نداشته و با مشاهده نابساماني‌هاي موجود در خانه، ‌مدام نگران آينده‌شان مي‌باشند.‌در اينجا بايد اين نكته را متذكر شد كه محيط و شرايط خانوادگي مي‌تواند عاملي تشويق كننده و يا بازدارنده در ‌زندگي فرزندان باشد. خانواده‌هايي كه افراد آن با هم هستند، با هم كار و تفريح مي‌كنند، همياري و در امور مختلف ‌رايزني و اتفاق نظر دارند، نوجواناني با اعتماد به نفس بالا خواهند داشت.‌اما كودكان و نوجواناني كه در خانواده‌هايي پرتنش همراه با سوءظن و عيب‌جويي‌هاي هميشگي رشد مي‌كنند و ‌بزرگ مي‌شوند، درتشخيص هويت خويش دچار سردرگمي و تناقض شده و به بيراهه ‌مي‌روند.البته دختران به علت آسيب پذيري بالاتر، تاثير بيشتري مي گيرند. برآورده نشدن نيازهاي شخصيتي و ‌اجتماعي نوجوانان در حد معقول، مشكلات فراوان رفتاري براي آنان و به خصوص دختران نوجوان در پي خواهد ‌داشت. ‌
دختران نوجوان در شرايط نامساعد و ناسازگار خانوادگي فشار بيشتري احساس كرده و در معرض ‌آسيب‌هاي بيشتر روحي و رواني نسبت به پسران نوجوان قرار دارند.‌در سنين نوجواني كه مرحله شكل‌گيري شخصيت و آماده شدن براي ورود به عرصه‌هاي مختلف زندگي است و فرد ‌بايد از حمايت‌ها و راهنمايي‌هاي عاطفي پدر و مادر بهره‌مند گردد، چنانچه يك دختر نوجوان احساس ناامني و ‌بي‌پناهي كند دچار انواع اختلالات رفتاري و شخصيتي خواهد شد.‌الگوپذيري كودكان، از پدر و مادر آغاز وبه پذيرش نقش‌هاي جنسي در دوران بلوغ و پس از آن مي‌انجامد. با ‌فقدان و يا قطع روابط سالم و اصولي خانوادگي، فرايند هويت‌يابي دچار اختلال خواهد شد.
‌مشاجرات دائمي ميان پدر و مادر يا ساير افراد خانواده موجب برهم خوردن تعادل عاطفي در دختران مي‌شود و ‌آنان همواره در اضطراب و ترس، زندگي خواهند نمود چرا كه دائما نگرانند مبادا اين منازعات و تنش‌ها باعث ‌محروميت‌شان از محبت مادر يا پدر بشود. ‌به همين دليل پدران و مادران آگاه بايد توجه داشته باشند كه تشنج در محيط خانوادگي منجر به تشويش، فشار ‌رواني، ناامني و ميل به افكار ناسالم در دختران نوجوان خواهد شد.‌تعارضات ميان اعضاي خانواده به وحدت و يگانگي آن لطمه زده و موجب بروز پرخاشگري و زوال آن ‌مي‌گردد.
در چنين خانواده‌هايي، يك دختر نوجوان احساس خواهد كرد كه به خانواده‌اش تعلق ندارد، آنها را الگوي ‌خوبي براي تبعيت نخواهد دانست و به سمت رفتارهاي متعارض و ناسازگار كشيده خواهد شد. اهميت اين قضيه آنچنان است كه مي‌توان گفت نوجوانان دختر داراي مسائل شخصي و ناسازگاري‌هاي بيشتر، عمدتا در خانواده‌هاي ‌پرمشاجره مشاهده مي‌شوند وبه همين لحاظ است كه بايد دانست در هر دوره و جامعه‌اي كه نهاد خانواده رو به ‌ضعف و سستي نهاده، بنيادهاي اخلاقي و اجتماعي در كل جامعه متزلزل خواهد شد و در اين ميان نقش دختران ‌نوجوان به عنوان مادران و همسران آينده، نقشي بسيار مهم و اساسي در شكل‌گيري آينده جوامع خواهد بود.

پيام پيامبر(صلّی الله علیه و آله و سلّم) به دختران

بر دختر بودن خود بباليد ‌:

وقتي باور غالب جامعه "زن" را مايه عار مي‌دانست و از "دختر" نفرت داشت و حتي آن را زنده به گور ‌مي‌ساخت؛ در چنين محيطي " اسلام" جايگاه انساني زن را احيا كرده و او را ريحانه؛ يعني شاخه گلي ظريف ‌مي‌نامد. يكي از ارمغان‌هاي زيباي پيامبر(صلّی الله علیه و آله و سلّم) شخصيت دادن به دختر و زن مي‌باشد، بدان حد كه پيامبر(صلّی الله علیه و آله و سلّم) مي‌فرمود:
« بهترين فرزندان شما، دخترانتان مي‌باشند و از خوش قدمي زن، اين است كه نخستين فرزندش دختر باشد»
پس بر خود بباليد و از آن دسته دختراني باشيد كه پيامبر(صلّی الله علیه و آله و سلّم) درباره ايشان فرمود:
« چه خوب فرزنداني اند دختران محجوب !»

حيا را پاس داريد:

‌"حيا " سرچشمه همه زيبايي‌هاست و در فقدان حيا، هيچ كار زيبايي انجام و هيچ كار زشتي ترك نمي‌شود.‌حيا همان دگرگوني حال و انكسار و دوري گزيني از كار زشت است؛به خصوص آنكه انسان احساس كند ‌ناظري او را مي‌بيند و آگاهي و نظارت خداوند ، عامل برانگيختن حيا است. رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم) فرمود:
« شرم كنيد امروز از اينكه خداوند از تمام امور شما، مطلع ‌است.»
‌بزرگترين سرمايه دختر و زن مسلمان "حيا " است كه ثمره آن، مهار شهوت و تضمين عفت او خواهد بود.
ارسال مقاله توسط عضو محترم سایت با نام کاربری : sifalaw